Część poprzednia Część następna

Kurs układania kostki 3×3×3
dla początkujących

Etap piąty

Celem piątego etapu jest umieszczenie kantów górnej warstwy na swoich miejscach. Kanty te są już właściwie zorientowane (dzięki etapowi czwartemu). Aby dokonać odpowiedniego ich ulokowania, musimy wprowadzić nowe oznaczenie 4 dla ściany prawej.

A zatem:

Przed rozpoczęciem etapu piątego musimy przede wszystkim tak przekręcić ścianą górną i tak ustawić całą kostkę, aby dobrze ułożone były kanty prawy i tylny (tworzą one zarys litery L), o ile to tylko możliwe. Innymi słowy, staramy się, aby uzyskać jeden z pokazanych poniżej układów (kolory mogą się oczywiście różnić). Tym razem każdą z pozycji pokazujemy na dwóch schematach:

Przypadek   Widok ścian górnej,
czołowej i prawej
Widok ścian górnej,
tylnej i lewej
Opis
         
1 1/6 ułożone kanty lewy i prawy
         
2 2/3 ułożone kanty tylny i prawy
         
3 1/6 wszystkie kanty ułożone

Przypadek 3 oznacza, że możemy przejść do kolejnego etapu. W przeciwnym wypadku, upewniwszy się, że ustawienie ściany górnej jest takie jak na jednym ze schematów, wykonujemy kombinację numer dwa:

4 3 4' 3 4 3 3 4' 3

Pamiętamy, że 4 oznacza ścianę prawą, 3 – ścianę górną. Zapis symboliczny w wersji polskiej: PGP'GPG2P'G, w wersji angielskiej: RUR'URU2R'U.

I znów, kombinację tę trzeba zapamiętać. Na szczęście nie jest to zbyt trudne. Warto zauważyć, że kręcimy na przemian ścianą prawą i górną, przy czym ścianą górną kręcimy stale w prawo (za trzecim razem dwukrotnie), zaś ścianą prawą na przemian w prawo i w lewo.

Wykonajmy więc podaną kombinację ruchów. Jeżeli zaczynaliśmy od pozycji 2 i nie popełniliśmy błędu, wszystkie kanty zostaną ułożone (pozycja 3).

Jeżeli zaczynaliśmy od pozycji 1 (poprawnie ułożone kanty lewy i prawy), po zakończeniu wykonywania kombinacji musimy dodatkowo przekręcić górną ścianą w prawo, a następnie przekręcić w prawo całą kostką. Zamiast uczyć się tej dodatkowej zasady wystarczy zapamiętać, że należy po prostu ponownie doprowadzić kostkę do jednej z podanych w tabeli pozycji. W wyniku tych dodatkowych operacji nasza kostka znajdzie się w pozycji 2 i będziemy mogli ponownie wykonać kombinację numer dwa.

Oto zestawienie poznanych dotąd kombinacji:

Po opanowaniu sztuki ustawiania kantów na ścianie górnej przechodzimy do etapu następnego. Oczywiście zdarzyć się może i tak (choć w rzadkich przypadkach), że cała kostka jest już ułożona, a wtedy… cóż, możemy ją trochę pomieszać i poćwiczyć układanie od nowa.

MJA

I tym razem zastosowanie „jedynego algorytmu” wymaga pewnej modyfikacji, w sumie dość znaczącej. Autorzy widzą to tak: RUR'U·RU'U'R'. Rzeczywiście, jeśli zaczniemy od sytuacji, w której jedyny właściwie ustawiony kant górnej ściany znajdzie się w pozycji czołowej górnej, końcowy wyrównujący ruch górnej ściany nie będzie potrzebny. W zapisie cyfrowym otrzymalibyśmy 4 3 4' 3 4 3' 3' 4'. Zauważmy, że jest to dokładnie nasza kombinacja nr dwa – nie ma przecież znaczenia, czy podwójny obrót wykonujemy w lewo czy w prawo.

Jeśli zgadzają się dwa kanty leżące obok siebie, należy wstępnie obrócić ścianę górną i całą kostkę tak, by zgadzał się tylko kant czołowy górny. Jeśli w żadnej pozycji nie jest to możliwe, algorytm trzeba będzie zastosować dwukrotnie, dokładnie tak, jak to opisano powyżej.

Modyfikacja ustawienia wstępnego na takie, w którym właściwie ułożony jest tylko kant czołowy górny, powoduje, że często będzie trzeba wykonywać algorytm po raz drugi bez zmiany ustawienia kostki (taki właśnie przypadek zilustrowano na filmie). Jednorazowe wykonanie bowiem tylko w połowie przypadków doprowadzi do osiągnięcia celu. Metoda opisana wyżej jako główna jest więc bardziej wydajna, ponieważ odpowiednie wstępne ustawienie kostki gwarantuje, że wystarczy pojedyncze wykonanie kombinacji.

Zauważmy, że „jedyny algorytm” ulega tu dość znaczącym zmianom. Za pierwszym razem ostatni obrót wykonujemy w przeciwną stronę niż zwykle, za drugim razem nie tylko drugi obrót wykonujemy w przeciwną stronę, ale do tego trzeci i czwarty obrót zamieniamy miejscami.

Część poprzednia Część następna