Jest kraj zielony kraj, wrzosów i łąk,
morza skalisty brzeg, zamglony ląd.
Ciepły wiatr spoza wzgórz chmur żaglowce gna,
ten kraj, daleki kraj to Irlandia ma.
Stary wiersz, stara pieśń o Irlandii dźwięczy znów
i przynosi krzyki mew z daleka tu…
Myślą pobiegnę tam, gdzie morza brzeg,
gdzie zaprowadzi mnie irlandzka pieśń.
Poznać chcę inny świat, światła innych miast,
długiej podróży smak i przygody czar.
|
Niech nikt nie pyta mnie skąd wracam dziś,
może to śmieszne jest w sny własne iść,
badać rzek obcych nurt, sennych jezior blask,
nieznane kwiaty rwać spod znajomych gwiazd.
Stary wiersz, stara pieśń jeszcze w uszach dźwięczy mi,
może kiedyś spełni się ta podróż w sny.
Poznam zielony kraj wrzosów i łąk,
morza skalisty brzeg, zamglony ląd.
Będzie wiatr spoza wzgórz chmur żaglowce niósł.
Poznam daleki kraj z moich własnych snów.
|