Wersja z 2010-12-13

Nowoczesna wiara

1. Religia

„Wszystkie religie są równie wzniosłe dla ignorantów, użyteczne dla polityków i śmieszne dla filozofów” (Lukrecjusz).

„Religia to przeżyciowe spotkanie człowieka z tym, co święte, oraz wyrażona w działaniu odpowiedź człowieka uwarunkowana i określona przez świętość” (Gustav Mensching).

Religia to słowo pochodzące od łac. religere ‘przywiązać’. Jest to przywiązanie człowieka do określonych wierzeń i zasad postępowania. Wyznawcą religii zostaje się poprzez akceptację jej zasad. Nie jest prawdziwym wyznawcą ten, którego włączono do religijnej organizacji wbrew jego woli (np. poprzez chrzest, gdy był jeszcze niemowlęciem).

Nie każda religia jest dobra. Jeśli nawet religia jest ogólnie dobra, nie każda jej zasada musi być dobra. Tak samo święta księga – jeśli nawet jest w niej wiele słusznych słów, obok nich mogą być szkodliwe i złe dla człowieka.

Na świecie istnieje wiele religii. Poznawaj je, analizuj ich zasady. Nie przyjmuj na wiarę tego, co mówią inni. Sam zbadaj, co jest dobre, a co złe. Zostaw to, co dobre, odrzuć to, co złe. Poznawaj to, co dobre, i tego się trzymaj.

„Wszystko [dokładnie] badajcie, zatrzymując to, co dobre, a unikajcie tego, co ma choćby tylko pozór zła. A Bóg, Dawca pokoju, niech ześle na was pełnię świętości”. (BWP, 1 Tes 5,21–23).


2. Etyka i moralność

Ruch i zmiana to naturalne cechy rzeczywistości. Na świecie wszystko jest w ruchu i wszystko jest zmienne. Wszystko jest też względne, nawet czas i przestrzeń. To, co dla jednego dobre, dla drugiego jest złe. Nie ma prawd i zasad absolutnych, bywa bowiem, że trzeba naruszyć jedną zasadę dla innej, ważniejszej.

Staraj się przestrzegać zasad moralnych. Nie naruszaj ich, chyba że jesteś absolutnie pewny, że jest to konieczne.

Żyj tak, by nie czynić szkody sobie ani innym. Czyń dobrze, a gdy musisz wybierać między złem a innym złem, wybierz mniejsze zło.

Nie bądź hipokrytą, obłudnikiem, dwulicowcem. Nie udawaj, że jesteś dobry, jeśli nie umiesz zaakceptować człowieka, który nie myśli tak jak ty.

Uczyń coś dobrego, a dobro wróci do ciebie. Nie czyń niczego złego, bo świat odpłaci ci tym samym.

Jeśli chcesz być szczęśliwy, dawaj szczęście innym.

„Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi”. (BT, Mat 5,37).


3. Stosunek do innych ludzi i przyrody

Zły jest człowiek, który zionie ogniem nienawiści wobec tego, kto myśli inaczej niż on. Wszyscy ludzie są równi z natury, ich płeć czy narodowość nie może mieć wpływu na ich ocenę czy na przyznawanie im praw w społeczeństwie.

Zaspokajaj swobodnie własne potrzeby duszy i ciała, o ile nie krzywdzisz przy tym innych ludzi i innych istot, i o ile nie niszczysz wytworów natury lub cywilizacji. Jeśli nie możesz spełnić takiego warunku, postaraj się znaleźć takie rozwiązanie, które wyrządzi najmniej zła.

Uszanuj wolną wolę i przekonania drugiego człowieka. Nie oceniaj nikogo według urodzenia, według wyznania, według zamożności, ale tylko według tego, jak postępuje. Wspomagaj bliźnich: materialnie, fizycznie lub psychicznie.

Szanuj własne potrzeby i dbaj o swoje dobro, ale szczególnie dbaj o swoich najbliższych i o swoich przyjaciół. Okaż dobro i pomoc znajomym, sąsiadom, członkom swojego narodu. Nie odmawiaj pomocy każdemu, kto jej potrzebuje, a dobro, które sprawisz, wróci do ciebie. Zauważ potrzeby każdego człowieka.

Uszanuj zwierzęta i ich potrzeby, one też czują. Nie krzywdź bez powodu żadnej żywej istoty. Szanuj naturę i dzieła człowieka, nie niszcz niczego bez potrzeby. Czerp moc do działania z kontaktu z naturą. Dąż do harmonii ze światem, z innymi ludźmi, z sobą samym.


4. Życie i śmierć

„Religia jest doświadczeniem misterium, które realizuje się, gdy człowiek otwiera się dla wrażeń rzeczywistości wiecznych, które objawiają się na drodze doczesności. (…) To sfera, w której człowiek spotyka się z tajemniczą rzeczywistością (misterium tremendum) poznawaną w przeżyciu emocjonalnym (sensus numinosum)”. (Rudolf Otto).

Życie to czas, który jest ci dany. Masz wolną wolę, i tylko od ciebie zależy, czym ten czas wypełnisz.

O tym, co jest po tamtej stronie, przekona się każdy. Nie lękaj się dnia, w którym zostanie ci to objawione, bo dzień ten nadejdzie nieuchronnie. Wykorzystaj jednak mądrze czas, który ci pozostał.

Nie zmarnuj tego, co jest ci dane! Wykorzystaj najlepiej jak potrafisz. Żyj tak, by inni żałowali, gdy już odejdziesz. Niech twoje życie wypełni tworzenie, nie destrukcja. Buduj, nie niszcz.


5. Rozwój człowieka

Dobra religia prowadzi człowieka do rozwoju duchowego, umysłowego i emocjonalnego. Oświecenie wiedzie do zbawienia, zaś fanatyzm, zabobon i ciemnota to droga na zatracenie.

Poznawaj to, co dobre, i tego się trzymaj.


6. Wiedza

„Religia jest religijnym poznaniem i myśleniem, jak też szczególnym rodzajem czucia (wartości), wyrazu (język, modlitwa, kult) oraz religijnego chcenia i działania (w służbie Bogu i religijnej moralności)” (Max Scheler).

„Religia jest fantastycznym odzwierciedleniem w ludzkich głowach tych sił zewnętrznych, które rządzą codziennym bytem ludzi; odzwierciedleniem, w którym siły ziemskie przybierają postać sił nadziemskich” (Fryderyk Engels).

Istnieją trzy obszary poznania świata. Obszar nauki jest w pełni poznawalny, podlega poznaniu empirycznemu, zależy tylko od rozumu. Obszar paranauki jest dziś niepoznawalny metodami naukowymi, ale może stać się poznawalny w przyszłości. Obszar religii nigdy nie będzie stanowił przedmiotu poznania empirycznego.

Kiedyś religia była sposobem, przy pomocy którego człowiek próbował zrozumieć rzeczywistość. Wraz z rozwojem nauki cele religii uległy zmianie. Dziś żadna religia nie ma prawa wypowiadać się w kwestii natury piorunów, kształtu Ziemi, istnienia kosmitów czy pochodzenia człowieka.

Jeśli religia narzuca ci przekonanie, że człowiek nie powstał w wyniku ewolucji, ale w akcie jednorazowego stworzenia, odrzuć to przekonanie! Nie mieszaj wiedzy z wiarą!


7. Wiara

Co powinno być celem religii?

„Jeżeli jedna osoba ma jakieś urojenia nazywamy to szaleństwem. Jeżeli wiele osób cierpi na to samo urojenie nazywamy to religią” (Robert Pirsig).

Religia to zaburzenie umysłowe, które „pozwala skądinąd normalnym ludzkim istotom korzystać z owoców szaleństwa i uważać je za święte” (Sam Harris).

Religia to „niebezpieczny nonsens, który uczy wrogości wobec innych ludzi” (Richard Dawkins).

Dobra religia uczy wiary i miłości, daje nadzieję, pomaga przetrwać ciężkie chwile, nadaje sens życiu. Dobra religia łączy, nie dzieli.

Nie czyń swojej religii nonsensowną, niech nie wiedzie do nienawiści, ale niech pomaga w twoim życiu i w życiu innych ludzi. Odrzuć to, co w niej złe lub co prowadzi do zła. Kieruj się przy tym rozumem, nie dowierzaj autorytetom. Czerp z religii to, co wiedzie do szczęścia twojego i innych ludzi. Zignoruj zasady, które wiodą do kłótni, nienawiści i nietolerancji. Łam nakazy i zakazy, które występują przeciwko temu, co naturalne.

Pamiętaj, że Bóg pomaga tylko tym, którzy sami sobie chcą pomóc. Najpierw licz na siebie, potem żądaj pomocy od innych. Nie szantażuj, by uzyskać to, czego chcesz.

„W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was” (BT, 1 Tes 5,18).


8. Wyrzeczenia

Nakaz celibatu to ciężki występek przeciwko ludzkiej naturze, jak każde bezpodstawne ograniczenie wolnej woli. Wymuszony celibat jest zamachem na naturę człowieka. Także post jest dobry tylko wtedy, jeśli wynika tylko z potrzeby wewnętrznej.

Jeśli ktoś chce żyć samotnie z własnej woli, bez zewnętrznych nacisków, niechże tak czyni. Niech jednak nie naciska w żaden sposób na innych, by go naśladowali. Ci, którzy zmuszają innych do życia niezgodnego z prawami natury, choćby tylko łagodną perswazją, sami nie zaznają szczęścia. Obłudnicy! Postępują wbrew zasadom, które rzekomo głoszą. Tak samo ci, którzy zmuszają innych do postu, samookaleczenia, innych form umartwienia.

„Biskup zatem ma być nienaganny, mąż jednej żony, trzeźwy, umiarkowany, przyzwoity, gościnny, zdolny nauczać, niepijący, niewybuchowy, lecz łagodny, niekłótliwy, nie zamiłowany w pieniądzach, dobrze kierujący własnym domem, dzieci mający w posłuszeństwie, z wszelką godnością” (BT, 1 Tym 3, 2–4).


9. Kult

„Nie ma religii bez rytów i ceremonii. Tym aktom religijnym przedstawienia służą przede wszystkim jako okazja… akty te wypływają z wiary, lecz jednocześnie same na nią oddziałują i umacniają ją; jeżeli bogowie istnieją, to należy oddawać im cześć; lecz bogowie zaczynają istnieć właśnie dopiero wtedy, gdy pojawia się kult” (Henri Bergson).

„Religia to zainteresowanie doświadczeniami uznawanymi za doświadczenie najwyższych wartości; oddanie mocy czy mocom, o których sądzi się, że tworzą, wzmagają i zachowują te wartości; oraz wyrażanie tego zainteresowania i oddania czy to w obrzędach symbolicznych czy w innych zachowaniach jednostkowych i zbiorowych” (Edgar Sheffield Brightman).

„Religią nazywamy w sensie ogólnym stosunek pomiędzy człowiekiem i potęgą nadludzką, w którą on wierzy i od której czuje się zależny. Stosunek ten znajduje swój wyraz w specjalnych uczuciach (zaufanie i lęk), wyobrażeniach (wiara) i czynnościach (modlitwy, obrzędy, wśród nich specjalne ofiary), a także w wypełnianiu moralnych przykazań.” (Cornelis Petrus Tiele, Nathan Söderblom).

W każdej religii istnieją wiara i kult. Tradycja i zwyczaje są ważne, bo cementują ludzkie zbiorowości. Przestrzeganie zwyczajów nie jest jednak przepustką do szczęścia.

Pamiętaj zawsze, że wiara i kult bez uczynków są martwe i nic nie znaczą. Osądzony zostaniesz za to, co robisz, a nie za to, w co wierzysz, i nie za to, jak wierzysz.


10. Pytania i odpowiedzi

Czy człowiek żyjący na początku trzeciego tysiąclecia, mający racjonalny, otwarty umysł, potrzebuje religii?

Czy rzeczą racjonalną jest wierzyć?

Czy istnieje religia najlepsza?

Jaka powinna być religia?

Czy trzeba zbadać własną religię i jakimi kryteriami kierować się w jej ocenie?


Czy warto zaufać Biblii?

Wielu ludzi wierzy, że Biblia (Pismo Święte) to Słowo Boże, że księga ta w całości przekazuje prawdę, że ma w sobie moc pozytywnego oddziaływania, a wszystkie wydarzenia w niej opisane naprawdę miały miejsce, np. stworzenie świata w siedem dni, podróż Noego arką, zmartwychwstanie i wniebowstąpienie Jezusa. Trudno oczywiście dyskutować z kimś, kto uważa, że cuda się zdarzają, i że Boża ingerencja rzeczywiście miała wielokrotnie miejsce w dziejach. Można jednak przyjrzeć się naukom i pouczeniom biblijnym, i na ich podstawie wyciągnąć wnioski, czy rzeczywiście Biblia powinna być obowiązkowym podręcznikiem w wychowaniu człowieka.

Nie każdy wie, że Biblia ma aspiracje być nie tylko podręcznikiem historii, ale i genetyki. Interesujący opis, mający dawać wskazówki hodowcy owiec, zawarty jest w Księdze Rodzaju:

„Jakub nazbierał sobie świeżych gałązek topoli, drzewa migdałowego i platanu i pozdzierał z nich korę w taki sposób, że ukazały się na nich białe prążki. Tak ostrugane patyki umocował przy korytach z wodą, czyli przy poidłach, aby je widziały trzody, które przychodziły pić wodę. Gdy bowiem zwierzęta przychodziły pić wodę, parzyły się. I tak parzyły się zwierzęta z trzód przed tymi patykami i wskutek tego dawały przychówek o sierści prążkowej, pstrej i cętkowanej. Jakub oddzielił więc owce białe i pędził je przodem przed pstrymi i czarnymi, jako stada Labana; dla siebie zaś trzymał stada osobno, nie łącząc ich ze stadami Labana. A przy tym Jakub umieszczał owe ponacinane patyki na widocznym miejscu przy poidłach tylko wtedy, gdy miały się parzyć sztuki mocne; gdy zaś owce były słabe, patyków nie kładł. W ten sposób sztuki słabe miały się dostać Labanowi, a mocne – Jakubowi”. (BT, Rdz 30,37–42).

Zacytowany opis każe wierzyć, że maść jagnięcia zależy od widoku, który mają przed oczami jego rodzice, gdy kopulują. Każdy, kto ma minimum wiedzy o świecie, wie na pewno, jak bardzo rozmija się to z prawdą. Czy więc opis ten pozwala nadal wierzyć, że Biblia jest w całości księgą natchnioną, należy ją rozumieć dosłownie, przekazuje tylko i wyłącznie prawdę, i że należy postępować dokładnie tak, jak głosi? Czy wciąż należy utrzymywać, że jest to naprawdę Słowo Boże?

Ci, którzy znają już genetyczne nauki zawarte w Biblii, a mimo to wciąż wierzą, że należy obdarzać ją pełnym zaufaniem, mogą śmiało uważać się za religijnych fanatyków. Oczywiście z faktu, że Pismo Święte zawiera opowiastki o metodach hodowli owiec, które muszą śmieszyć człowieka mającego choćby minimum zdrowego rozsądku, nie wynika, że wszystko, co zawarto w tej księdze, musi być równie mało przydatne. Jednak przykład ten dowodzi, że nie jest to dzieło w pełni godne zaufania, będące nie tylko podręcznikiem etyki i moralności, ale i wiarygodnym dokumentem historycznym. W konkretnych sytuacjach nie można się więc posługiwać tekstem biblijnym jako rozstrzygającym argumentem (chyba że ktoś woli być hipokrytą i wbrew oczywistym faktom udawać, że czarne jest białym).

Warto także wiedzieć, że wbrew obiegowej opinii głoszonej przez religijnych fanatyków, Biblia przeczy wielokrotnie sama sobie, i także z tego powodu pozostaje dziełem niegodnym zaufania.


Która święta księga jest najbardziej godna zaufania: Tora, Biblia, Koran, a może Bhagawadgita?

Czy księgi deuterokanoniczne są natchnione?

Czy należy dbać o zachowanie chrześcijańskich korzeni Europy i jak to robić?

Czy księża powinni żyć w celibacie?

Czy aby godnie przeżyć swoje życie, wystarczy przestrzegać zasad biblijnego Dekalogu?

Księga Wyjścia – Pierwsze Przymierze Księga Wyjścia – Drugie Przymierze Księga Powtórzonego Prawa Księga Kapłańska
Wj 20 Wj 34 Pwt 5 Kpł 19
2 Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli.     6 Jam jest Pan, Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli. 2 Mów do całej społeczności Izraelitów i powiedz im: Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz!
3 Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie!     7 Nie będziesz miał bogów innych oprócz Mnie.    
            3 Każdy z was będzie szanował matkę i ojca i będzie zachowywał moje szabaty. Ja jestem Pan, Bóg wasz!
4 Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią!     8 Nie uczynisz sobie posągu ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko albo na ziemi nisko, lub w wodzie poniżej ziemi.    
5 Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą. 14 Nie będziesz oddawał pokłonu bogu obcemu, bo Pan ma na imię Zazdrosny: jest Bogiem zazdrosnym. 9 Nie będziesz oddawał im pokłonu ani służył. Bo Ja jestem Pan, Bóg twój, Bóg zazdrosny, karzący nieprawość ojców na synach w trzecim i w czwartym pokoleniu – tych, którzy Mnie nienawidzą,    
6 Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i przestrzegają moich przykazań.     10 a który okazuje łaskę w tysiącznym pokoleniu tym, którzy Mnie miłują i strzegą moich przykazań.    
7 Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy.     11 Nie będziesz brał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, bo nie dozwoli Pan, by pozostał bezkarny ten, kto bierze Jego imię do czczych rzeczy.    
    15 Nie będziesz zawierał przymierzy z mieszkańcami tego kraju, aby, gdy będą uprawiać nierząd z bogami obcymi i składać ofiary bogom swoim, nie zaprosili cię do spożywania z ich ofiary.        
    16 A także nie możesz brać ich córek za żony dla swych synów, aby one, uprawiając nierząd z obcymi bogami, nie przywiodły twoich synów do nierządu z bogami obcymi.        
    17 Nie uczynisz sobie bogów ulanych z metalu.     4 Nie zwracajcie się do bożków. Nie czyńcie sobie bogów z lanego metalu. Ja jestem Pan, Bóg wasz!
8 Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. 18 Zachowaj Święto Przaśników; przez siedem dni będziesz jadł chleby przaśne, jak to ci poleciłem. A uczynisz to w czasie oznaczonym, czyli w miesiącu Abib, gdyż wtedy wyszedłeś z Egiptu. 12 Będziesz zważał na szabat, aby go święcić, jak ci nakazał Pan, Bóg twój.    
    19 Wszystko pierworodne do Mnie należy, a także pierworodny samiec z bydła, wołów i owiec.        
    20 Pierworodnego zaś osła wykupisz głową owcy, a jeślibyś nie wykupił, złamiesz mu kark. Wykupisz też pierworodnego syna swego, i nie wolno się ukazać przede Mną z pustymi rękami.        
9 Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. 21 Sześć dni pracować będziesz, a w dniu siódmym odpoczywaj tak w czasie orki, jak w czasie żniwa. 13 Sześć dni będziesz pracował i wykonywał wszelką twą pracę,    
10 Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram.     14 lecz w siódmym dniu jest szabat Pana, Boga twego. Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służąca, ani twój wół, ani twój osioł, ani żadne twoje zwierzę, ani obcy, który przebywa w twoich bramach; aby wypoczął twój niewolnik i twoja niewolnica, jak i ty.    
11 W sześciu dniach bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, w siódmym zaś dniu odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu i uznał go za święty.     15 Pamiętaj, że byłeś niewolnikiem w ziemi egipskiej i wyprowadził cię stamtąd Pan, Bóg twój, ręką mocną i wyciągniętym ramieniem: przeto ci nakazał Pan, Bóg twój, strzec dnia szabatu.    
            5 Kiedy będziecie składać Panu ofiarę biesiadną, składajcie ją tak, aby Mu była przyjemna.
            6 Będziecie z niej jedli w sam dzień ofiary i w następnym dniu. To, co pozostanie na trzeci dzień, będzie spalone w ogniu.
            7 Gdyby kto jadł z niej na trzeci dzień, byłaby to rzecz nieświeża, nie byłaby przyjemna [Bogu].
            8 Kto będzie z niej jeść, zaciągnie winę, bo zbezcześcił świętość Pana. Taki człowiek będzie wykluczony spośród swojego ludu.
            9 Kiedy żąć będziecie zboże ziemi waszej, nie będziesz żął aż do samego skraju pola i nie będziesz zbierał kłosów pozostałych na polu.
            10 Nie będziesz ogołacał winnicy i nie będziesz zbierał tego, co spadło na ziemię w winnicy. Zostawisz to dla ubogiego i dla przybysza. Ja jestem Pan, Bóg wasz!
12 Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie.     16 Czcij swego ojca i swoją matkę, jak ci nakazał Pan, Bóg twój, abyś długo żył i aby ci się dobrze powodziło na ziemi, którą ci daje Pan, Bóg twój.    
13 Nie będziesz zabijał.     17 Nie będziesz zabijał.    
14 Nie będziesz cudzołożył.     18 Nie będziesz cudzołożył.    
15 Nie będziesz kradł.     19 Nie będziesz kradł. 11 Nie będziecie kraść, nie będziecie kłamać, nie będziecie oszukiwać jeden drugiego.
16 Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek.     20 Jako świadek nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa.    
            12 Nie będziecie przysięgać fałszywie na moje imię. Byłoby to zbezczeszczenie imienia Boga twego. Ja jestem Pan!
            13 Nie będziesz uciskał bliźniego, nie będziesz go wyzyskiwał. Zapłata najemnika nie będzie pozostawać w twoim domu przez noc aż do poranka.
            14 Nie będziesz złorzeczył głuchemu. Nie będziesz kładł przeszkody przed niewidomym, ale będziesz się bał Boga twego. Ja jestem Pan!
            15 Nie będziecie wydawać niesprawiedliwych wyroków. Nie będziesz stronniczym na korzyść ubogiego, ani nie będziesz miał względów dla bogatego. Sprawiedliwie będziesz sądził bliźniego.
            16 Nie będziesz szerzył oszczerstw między krewnymi, nie będziesz czyhał na życie bliźniego. Ja jestem Pan!
            17 Nie będziesz żywił w sercu nienawiści do brata. Będziesz upominał bliźniego, aby nie zaciągnąć winy z jego powodu.
            18 Nie będziesz szukał pomsty, nie będziesz żywił urazy do synów twego ludu, ale będziesz miłował bliźniego jak siebie samego. Ja jestem Pan!
17 Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego. Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego.     21 Nie będziesz pożądał żony swojego bliźniego. Nie będziesz pragnął domu swojego bliźniego ani jego pola, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do twojego bliźniego.    
            19 Będziecie przestrzegać moich ustaw. Nie będziesz łączył dwóch gatunków bydląt. Nie będziesz obsiewał pola dwoma rodzajami ziarna. Nie będziesz nosił ubrania utkanego z dwóch rodzajów nici.
23 Nie będziecie sporządzać obok Mnie bożków ze srebra ani bożków ze złota nie będziecie sobie czynić.            
24 Uczynisz Mi ołtarz z ziemi i będziesz składał na nim twoje całopalenia, twoje ofiary biesiadne z twojej trzody i z bydła na każdym miejscu, gdzie każę ci wspominać moje imię. Przyjdę do ciebie i będę ci błogosławił.            
25 A jeśli uczynisz Mi ołtarz z kamieni, to nie buduj go z kamieni ciosowych, bo zbezcześcisz go, gdy przyłożysz do niego swoje dłuto.            
26 Nie będziesz wstępował po stopniach do mojego ołtarza, żeby się nie odkryła nagość twoja.            
Wj 21      
2 Jeśli kupisz niewolnika – Hebrajczyka, będzie [ci] służył sześć lat, w siódmym roku zwolnisz go bez wykupu.            
3 Jeśli przyszedł sam, odejdzie sam, a jeśli miał żonę, odejdzie z żoną.            
4 Lecz jeśli jego pan dał mu żonę, która zrodziła mu synów i córki, żona jak i dzieci będą należeć do pana, a on odejdzie sam.            
5 A jeśliby niewolnik oświadczył wyraźnie: „Miłuję mojego pana, moją żonę i moje dzieci i nie chcę odejść wolny”,            
6 wówczas zaprowadzi go pan przed Boga i zawiedzie do drzwi albo do bramy, i przekłuje mu pan jego ucho szydłem, i będzie niewolnikiem jego na zawsze.            
7 Jeśliby ktoś sprzedał swą córkę w niewolę jako niewolnicę, nie odejdzie ona, jak odchodzą niewolnicy.            
8 A jeśliby nie spodobała się panu, który [przeznaczył ją] dla siebie, niech pozwoli ją wykupić. Ale nie może jej sprzedać obcemu narodowi, gdyż byłoby to oszustwem wobec niej.            
9 Jeśli zaś przeznaczył ją dla syna, to niech uczyni z nią, jak prawo nakazuje obejść się z córkami.            
10 Jeśli zaś weźmie sobie inną, nie może tamtej odmawiać pożywienia, odzieży i wspólnego mieszkania.            
11 Jeśli nie spełni wobec niej tych trzech warunków, wówczas odejdzie ona wolna bez wykupu.            
12 Jeśli kto tak uderzy kogoś, że uderzony umrze, winien sam być śmiercią ukarany.            
13 [W tym jednak wypadku], gdy nie czyhał na niego, a tylko Bóg dopuścił, że sam wpadł w ręce, wyznaczę ci miejsce, do którego będzie mógł uciekać [zabójca].            
14 Jeśli zaś ktoś posunąłby się do tego, że bliźniego zabiłby podstępnie, oderwiesz go nawet od mego ołtarza, aby ukarać śmiercią.            
15 Kto by uderzył swego ojca albo matkę, winien być ukarany śmiercią.            
16 Kto by porwał człowieka i sprzedał go, albo znaleziono by go jeszcze w jego ręku, winien być ukarany śmiercią.            
17 Kto by złorzeczył ojcu albo matce, winien być ukarany śmiercią.            
18 Kto by w kłótni uderzył bliźniego kamieniem albo pięścią, ale go nie zabił, tylko zmusił do pozostania w łóżku,            
19 to gdy ten wstanie i będzie o lasce chodził na dworze, ten, który go uderzył, będzie wolny i tylko mu wynagrodzi przerwę w pracy, i dołoży starań, żeby go wyleczyć.            
20 Kto by pobił kijem swego niewolnika lub niewolnicę, tak iżby zmarli pod jego ręką, winien być surowo ukarany.            
21 A jeśliby pozostali przy życiu jeden czy dwa dni, to nie będzie podlegał karze, gdyż są jego własnością.            
22 Gdyby mężczyźni bijąc się uderzyli kobietę brzemienną powodując poronienie, ale bez jakiejkolwiek szkody, to [winny] zostanie ukarany grzywną, jaką [na nich] nałoży mąż tej kobiety, i wypłaci ją za pośrednictwem sędziów polubownych.            
23 Jeżeli zaś ona poniesie jakąś szkodę, wówczas on odda życie za życie,            
24 oko za oko, ząb za ząb, rękę za rękę, nogę za nogę,            
25 oparzenie za oparzenie, ranę za ranę, siniec za siniec.            
26 Jeśliby ktoś uderzył niewolnika lub niewolnicę w oko i spowodował jego utratę, winien za oko obdarzyć ich wolnością.            
27 Również gdyby wybił ząb niewolnikowi swemu lub niewolnicy, winien za ząb uczynić ich wolnymi.            
28 Jeśliby wół pobódł mężczyznę lub kobietę tak, iż ponieśliby śmierć, wówczas wół musi być ukamienowany, lecz nie wolno spożyć jego mięsa, właściciel zaś wołu będzie wolny od kary.            
29 Gdy jednak wół bódł i dawniej, i zwracano uwagę na to właścicielowi, a on go nie pilnował, tak iż [wół] zabiłby mężczyznę lub kobietę, to nie tylko wół winien być ukamienowany, ale też i właściciel jego winien ponieść śmierć.            
30 Gdyby zaś nałożono mu zapłatę, to winien za swoje życie dać taki okup, jaki mu nałożą.            
31 Jeśliby zaś [wół] pobódł chłopca lub dziewczynę, to też winno się postąpić według takiego samego przepisu.            
32 Gdyby zaś wół zabódł niewolnika lub niewolnicę, jego właściciel winien wypłacić ich panu trzydzieści syklów srebrnych, wół zaś będzie ukamienowany.            
33 Jeśliby ktoś zostawił cysternę odkrytą albo jeśliby ktoś wykopał cysternę, a nie przykrył jej, i wpadł tam wół lub osioł,            
34 właściciel cysterny winien dać właścicielowi bydlęcia odszkodowanie w pieniądzach, a zwierzę będzie należało do niego.            
35 Gdyby wół jednego właściciela uderzył wołu innego właściciela i zabiłby go, wówczas sprzedadzą żywego wołu i podzielą się zapłatą za niego, podzielą się też zabitym wołem.            
36 Lecz gdyby było wiadomo, że wół ten bódł od dawna, a jego właściciel go nie pilnował, wówczas odda on wołu za wołu, zabity zaś [wół] będzie należał do niego.            
37 Jeśliby ktoś ukradł wołu lub owcę i zabiłby je lub sprzedał, wówczas zwróci pięć wołów za jednego wołu i cztery jagnięta za jedną owcę.            
Wj 22      
1 Gdyby pochwycił ktoś złodzieja w czasie włamywania się [w nocy] i pobił go tak, iżby umarł, nie będzie winien krwi.            
2 Ale gdyby to uczynił po wschodzie słońca, będzie winien krwi. Złodziej poniesie karę. Jeśli nic nie ma, czym by zapłacił, to należy go sprzedać za taką samą sumę, jaką skradł.            
3 Jeśli to, co ukradł, znajdzie się u niego żywe, czy to wół, czy osioł, czy owca, odda w podwójnej ilości.            
4 Jeśliby ktoś wypasł pole lub winnicę i wypuścił bydło, niszcząc cudze pole, wówczas wynagrodzi tym, co ma najlepszego na swoim polu i w swojej winnicy.            
5 Jeśli powstanie ogień i ogarnie ciernie [ogrodzenia], i spali stertę zboża albo stojące na pniu zboże, albo pole, wówczas ten, co wzniecił pożar, winien wynagrodzić szkody.            
6 Jeśliby ktoś dał drugiemu pieniądze lub przedmioty wartościowe na przechowanie i zostałoby to skradzione w domu tego człowieka, a złodziej zostanie wykryty, winien wypłacić dwukrotne odszkodowanie.            
7 Jeśliby nie wykryto złodzieja, to wówczas stawi się właściciel domu przed Bogiem [i przysięgnie], że nie wyciągnął ręki po dobro drugiego.            
8 We wszelkiej sprawie poszkodowania dotyczącego wołu, osła, owcy, odzieży, jakiejkolwiek zguby, o której ktoś powie, że to jego własność, sprawa obydwu winna być przedłożona Bogu, a którego Bóg uzna winnym, ten zwróci drugiemu w podwójnej ilości.            
9 Jeśliby ktoś powierzył drugiemu pieczę nad osłem, wołem, owcą lub nad jakimkolwiek innym zwierzęciem, a ono padło lub okaleczyło się, lub zostało uprowadzone, a nie ma na to świadka,            
10 to sprawę między obiema stronami rozstrzygnie przysięga na Pana, że [przechowujący] nie wyciągnął ręki po dobro drugiego, i właściciel przyjmie, co pozostało, a tamten nie będzie płacił odszkodowania.            
11 Jeśli zaś to zostało skradzione, zapłaci właścicielowi.            
12 Jeśli owo [bydlę] zostało rozszarpane przez jakieś dzikie zwierzę, to przyniesie je jako dowód i nie musi uiszczać odszkodowania za rozszarpane.            
13 Gdyby ktoś wynajął od drugiego [zwierzę], a ono się okaleczyło lub padło w nieobecności właściciela, winien uiścić odszkodowanie.            
14 Gdy jednak stało się to w obecności właściciela, to nie będzie dawał odszkodowania w tym wypadku, gdy [zwierzę] było wynajęte, bo dał cenę wynajmu.            
15 Jeśli ktoś uwiódł dziewicę jeszcze nie zaręczoną i obcował z nią, uiści [rodzinie] opłatę [składaną przy zaślubinach] i weźmie ją za żonę.            
16 Jeśliby się ojciec nie zgodził mu jej oddać, wówczas winien zapłacić tyle, ile wynosi opłata składana przy zaślubinach dziewic.            
            20 Jeżeli kto obcuje cieleśnie z kobietą wylewając nasienie, a ona jest niewolnicą przeznaczoną dla innego męża, ale jeszcze nie wykupioną ani obdarzoną wolnością, to będzie im wymierzona kara, jednak nie kara śmierci, bo ona nie była obdarzona wolnością.
            21 Przyprowadzi mężczyzna przed wejście do Namiotu Spotkania swoją ofiarę zadośćuczynienia dla Pana, to jest barana na zadośćuczynienie.
            22 Kapłan dokona za niego przebłagania przed Panem, ofiarując barana na zadośćuczynienie za grzech, który on popełnił, i będzie mu odpuszczony grzech, który popełnił.
            23 Kiedy wejdziecie do kraju i zasadzicie drzewa owocowe wszelkiego gatunku, będziecie uważać ich owoce za nieobrzezane. Trzy lata pozostaną one „nieobrzezane”, nie będziecie ich jeść.
            24 W czwartym roku wszystkie ich owoce będą poświęcone jako dar radosny dla Pana.
            25 W piątym roku będziecie jedli ich owoce, aby pomnożył się wasz dochód z nich. Ja jestem Pan, Bóg wasz!
            26 Nie będziecie jeść niczego z krwią. Nie będziecie uprawiać wróżbiarstwa. Nie będziecie uprawiać czarów.
            27 Nie będziecie obcinać w kółko włosów na głowie. Nie będziesz golił włosów po bokach brody.
            28 Nie będziecie nacinać ciała na znak żałoby po zmarłym. Nie będziecie się tatuować. Ja jestem Pan!
            29 Nie wydawaj swej córki na hańbę, czyniąc ją nierządnicą, aby kraj nie uległ nierządowi i nie był pełen rozpusty.
            30 Będziecie zachowywać moje szabaty i szanować mój święty przybytek. Ja jestem Pan!
17 Nie pozwolisz żyć czarownicy.         31 Nie będziecie się zwracać do wywołujących duchy ani do wróżbitów. Nie będziecie zasięgać ich rady, aby nie splugawić się przez nich. Ja jestem Pan, Bóg wasz!
18 Ktokolwiek by obcował ze zwierzęciem, winien być ukarany śmiercią.            
19 Ktokolwiek by składał ofiary innym bogom [poza samym Panem], podlega klątwie.            
            32 Przed siwizną wstaniesz, będziesz szanował oblicze starca, w ten sposób okażesz bojaźń Bożą. Ja jestem Pan!
20 Nie będziesz gnębił i nie będziesz uciskał cudzoziemców, bo wy sami byliście cudzoziemcami w ziemi egipskiej.         33 Jeżeli w waszym kraju osiedli się przybysz, nie będziecie go uciskać.
21 Nie będziesz krzywdził żadnej wdowy i sieroty.            
22 Jeślibyś ich skrzywdził i będą Mi się skarżyli, usłyszę ich skargę,            
23 zapali się gniew mój, i wygubię was mieczem i żony wasze będą wdowami, a dzieci wasze sierotami.            
24 Jeśli pożyczysz pieniądze ubogiemu z mojego ludu, żyjącemu obok ciebie, to nie będziesz postępował wobec niego jak lichwiarz i nie karzesz mu płacić odsetek.            
25 Jeśli weźmiesz w zastaw płaszcz twego bliźniego, winieneś mu go oddać przed zachodem słońca,            
26 bo jest to jedyna jego szata i jedyne okrycie jego ciała podczas snu. I jeśliby się on żalił przede Mną, usłyszę go, bo jestem litościwy.            
27 Nie będziesz bluźnił Bogu i nie będziesz złorzeczył temu, który rządzi twoim ludem.            
28 Nie będziesz się ociągał z [ofiarą z] obfitości zbiorów i soku wyciskanego w tłoczni. I oddasz Mi twego pierworodnego syna.            
29 To samo uczynisz z pierworodnym z bydła i trzody. Przez siedem dni będzie przy matce swojej, a dnia ósmego oddasz je Mnie.            
30 Będziecie dla Mnie ludźmi świętymi. Nie będziecie spożywać mięsa zwierzęcia rozszarpanego przez dzikie zwierzęta, ale je rzucicie psom.            
Wj 23      
1 Nie będziesz rozgłaszał fałszywych wieści i nie dołożysz ręki, ażeby z niesprawiedliwymi ludźmi świadczyć na korzyść bezprawia.            
2 Nie łącz się z wielkim tłumem, aby wyrządzić zło. A zeznając w sądzie, nie stawaj po stronie tłumu, aby przechylić wyrok.            
3 A także w procesie nie miej względów dla bogatych.            
4 Jeśli spotkasz wołu twego wroga albo jego osła błąkającego się, odprowadź je do niego.            
5 Jeśli ujrzysz, że osioł twego wroga upadł pod swoim ciężarem, nie ominiesz, ale razem z nim przyjdziesz mu z pomocą.            
6 Nie pozwolisz wydać przewrotnego wyroku na ubogiego, który się zwraca do ciebie w swym procesie.            
7 Oddalisz sprawę kłamliwą i nie wydasz wyroku śmierci na niewinnego i sprawiedliwego, bo Ja nie uniewinnię nieprawego.            
8 Nie będziesz przyjmował podarków, ponieważ podarki zaślepiają dobrze widzących i są zgubą spraw słusznych.            
9 Nie będziesz uciskał cudzoziemców, gdyż znacie życie cudzoziemców, bo sami byliście cudzoziemcami w Egipcie.         34 Przybysza, który się osiedlił wśród was, będziecie uważać za obywatela. Będziesz go miłował jak siebie samego, bo i wy byliście przybyszami w ziemi egipskiej. Ja jestem Pan, Bóg wasz!
10 Przez sześć lat będziesz obsiewał ziemię i zbierał jej płody,            
11 a siódmego pozwolisz jej leżeć odłogiem i nie dokonasz zbioru, aby mogli jeść ubodzy z twego ludu, a resztę zjedzą dzikie zwierzęta. Tak też postąpisz z twoją winnicą i z twoim ogrodem oliwnym.            
12 Sześć dni będziesz pracował, a dnia siódmego zaprzestaniesz pracy, aby odpoczęły twój wół i osioł i odetchnęli syn twojej niewolnicy i cudzoziemiec.            
            35 Nie będziecie popełniać niesprawiedliwości w wyrokach, w miarach, w wagach, w objętości.
            36 Będziecie mieć wagi sprawiedliwe, odważniki sprawiedliwe, sprawiedliwą efę, sprawiedliwy hin. Ja jestem Pan, Bóg wasz, który wyprowadził was z ziemi egipskiej!
13 Przestrzegajcie wszystkiego, co wam powiedziałem, a imienia bogów obcych nie wymieniajcie, by nikt nie słyszał ich z ust waszych.         37 Będziecie strzec wszystkich ustaw moich i wszystkich wyroków moich. Będziecie je wykonywać. Ja jestem Pan!
14 Trzy uroczyste święta będziesz dla Mnie obchodził w każdym roku. 22 Będziesz obchodził Święto Tygodni, pierwocin, żniwa pszenicy i Święto Zbiorów przy końcu roku.        
15 Obchodząc Święto Przaśników będziesz jadł, jak ci to nakazałem, przez siedem dni chleb z niekwaszonej mąki, w oznaczonym dniu miesiąca Abib, gdyż w tym miesiącu wyszedłeś z Egiptu. I nie powinniście pokazywać się przede Mną z próżnymi rękami.            
16 I Święto Żniw pierwszych twoich zbiorów z tego, co posiałeś na roli, oraz Święto Zbiorów na końcu roku, gdy zbierzesz z pola twój plon.            
17 Trzy razy w roku zjawić się winien każdy twój mężczyzna przed Panem, Bogiem swoim. 23 Trzy razy w roku ukażą się wszyscy twoi mężczyźni przed obliczem Pana, Boga Izraela.        
    24 Ja bowiem wypędzę narody sprzed ciebie i rozszerzę twoje granice, i nikt nie będzie napadał na twój kraj, gdy ty trzy razy w roku pójdziesz, aby pokazać się przed obliczem Pana, Boga twego.        
18 Nie będziesz składał krwi mojej ofiary z chlebem kwaszonym i nie będziesz przechowywał do rana tłuszczu mojej świątecznej ofiary. 25 Krwi moich ofiar nie powinieneś składać razem z kwaszonym chlebem, i nic z ofiary paschalnej nie powinno pozostać na drugi dzień.        
19 Przyniesiesz do domu Boga twego, Pana, pierwociny z płodów ziemi. I nie będziesz gotował koźlęcia w mleku jego matki. 26 Najlepsze z pierwocin ziemi twojej winieneś przynieść do domu Pana, twego Boga. Nie będziesz gotował koźlęcia w mleku jego matki.        
  Wj 35    
    2 Sześć dni będziesz wykonywał pracę, ale dzień siódmy będzie dla was świętym szabatem odpoczynku dla Pana; ktokolwiek zaś pracowałby w tym dniu, ma być ukarany śmiercią.        
    3 Nie będziecie rozpalać ognia w dniu szabatu w waszych mieszkaniach.        

Dziesięć złych uczynków według buddyzmu:
zabijanie
kradzież
uwodzenie
kłamstwo
posługiwanie się niemoralnym językiem
plotkowanie
oczernianie
pożądanie cudzej własności
dawanie upustu gniewowi
utrzymywanie fałszywych poglądów.

W przeciwieństwie do wielu religii takich jak chrześcijaństwo dokonywanie złych uczynków nie jest karane przez Boga, lecz jest po prostu przejawem braku oświecenia. Osoba dokonująca zła sama się unieszczęśliwia, gdyż produkuje złą karmę i prędzej czy później skutki tej karmy obrócą się przeciw niej.

Dharma – obowiązek, powołanie, zadanie życiowe; również – wewnętrzne prawo i wypływające zeń posłannictwo; zaś A-dharma – to co jest Dharmie przeciwne, a więc bezład, bezprawie, nieład, nieprawość, grzech, chaos, rozprzężenie, rozkład społeczny


Kiedy i w jaki sposób została stworzona Ziemia?

Czy Ziemia została stworzona dla człowieka?

Kogo odkupił Jezus, umierając na krzyżu – czy także kosmitów?

Dlaczego na świecie istnieje zło?

Czy istnieje absolutne zło i absolutne dobro?

Czy religia powinna chronić życie?

Jak prosić Boga o zdrowie (długie życie, dostatek, powodzenie dla siebie lub bliskich, nieszczęście dla sąsiada)?

Czy 21 grudnia 2012 roku nastąpi koniec świata?

Czy kosmici mają nieśmiertelne dusze?


„25 Gdy Rachela urodziła Józefa, Jakub rzekł do Labana: «Zwolnij mnie, abym mógł wrócić do kraju, w którym mieszkałem. 26 Pozwól mi zabrać moje żony i dzieci, za które ci służyłem, i odejdę. Wiesz dobrze, jak ci służyłem». 27 Laban mu odpowiedział: «Obyś mnie darzył życzliwością! Odgadłem bowiem, że Pan błogosławił mi dzięki tobie». 28 Po czym dodał: «Ustal mi twoją zapłatę, a ja ci ją dam». 29 Jakub rzekł do niego: «Ty sam wiesz, jak ci służyłem i jaki jest twój dobytek dzięki mnie. 30 Miałeś bowiem niewiele, zanim przyszedłem; odkąd zaś tu jestem, pomnożył się on bardzo i Pan ci błogosławi. Jednak teraz muszę się zatroszczyć i o moją rodzinę». 31 A na to Laban: «Cóż więc mam ci dać?» Jakub odpowiedział: «Nic mi nie dasz! Uczyń mi tylko to, co ci powiem, a będę nadal pasł twe stada i będę się nimi opiekował. 32 A więc: obejdę dzisiaj wszystkie twe stada i wybiorę z nich dla siebie wszystkie jagnięta cętkowane, pstre i czarne spośród owiec oraz koźlęta pstre i cętkowane spośród kóz. Niech one będą moją zapłatą. 33 Po pewnym czasie będziesz mógł przekonać się o mojej uczciwości. Gdy bowiem przyjdziesz, aby obejrzeć to, co będzie mi się należało jako zapłata, kozy, które nie będą cętkowane i pstre, oraz owce, które nie będą czarne, możesz uważać za skradzione przez mnie». 34 Laban rzekł: «Dobrze, niechaj będzie tak, jak mówisz!» 35 Ale jeszcze tego samego dnia Laban oddzielił wszystkie kozły cętkowane i pstre oraz wszystkie kozy cętkowane i pstre; wszystkie, które miały cokolwiek sierści białej, oraz owce czarne, i dał je swym synom. 36 Ponadto wyznaczył odległość, jaką trzeba było przejść w ciągu trzech dni pomiędzy sobą a Jakubem. A Jakub pasł pozostałe owce Labana.
37 Jakub nazbierał sobie świeżych gałązek topoli, drzewa migdałowego i platanu i pozdzierał z nich korę w taki sposób, że ukazały się na nich białe prążki. 38 Tak ostrugane patyki umocował przy korytach z wodą, czyli przy poidłach, aby je widziały trzody, które przychodziły pić wodę. Gdy bowiem zwierzęta przychodziły pić wodę, parzyły się. 39 I tak parzyły się zwierzęta z trzód przed tymi patykami i wskutek tego dawały przychówek o sierści prążkowej, pstrej i cętkowanej. 40 Jakub oddzielił więc owce białe i pędził je przodem przed pstrymi i czarnymi, jako stada Labana; dla siebie zaś trzymał stada osobno, nie łącząc ich ze stadami Labana. 41 A przy tym Jakub umieszczał owe ponacinane patyki na widocznym miejscu przy poidłach tylko wtedy, gdy miały się parzyć sztuki mocne; 42 gdy zaś owce były słabe, patyków nie kładł. W ten sposób sztuki słabe miały się dostać Labanowi, a mocne – Jakubowi.
43 Tak to stał się Jakub człowiekiem bardzo zamożnym; miał bowiem liczne trzody, a ponadto niewolnice, sługi, wielbłądy i osły.” BT, Rdz 30,25–43

KORAN – Bóg jest najlepszy spośród knujących podstępy.

Koran, św. księga islamu objawiona Mahometowi przez Allaha za pośrednictwem archanioła Gabriela. Spisana w VII w., składa się ze 114 sur – wypowiedzi mających formę pouczenia, przepowiedni lub pytania retorycznego – ułożonych od najdłuższej do najkrótszej. K. reguluje życie publiczne i prywatne, dyktuje prawa i obowiązki wyznawców islamu. Do najważniejszych powinności muzułmanina należą: odprawianie modłów, udzielanie jałmużny potrzebującym, przestrzeganie postu w czasie Ramadanu, pielgrzymka do Mekki i udział w świętej wojnie w obronie wiary. Nagrodą za przestrzeganie Boskich praw jest wstęp do Raju, „gdzie płyną strumyki świeżej wody i strumyki mleka, (…) i strumyki wina (…) i oczyszczonego miodu”, a dziewice zwane hurysami umilają mieszkańcom nieba czas. Niewiernych czeka piekło, skucie łańcuchami, tortury i polewanie wrzącą wodą. W K. występują postaci biblijne, m.in. Abraham, Noe, Mojżesz i Jezus, uważany za jednego z proroków. K. sławi Allaha jako jedynego Boga i wymienia 99 określeń na opisanie jego przymiotów, wśród których „Miłosierny” powtarza się najczęściej. K. służy nie tyle do czytania, ile do recytacji; muzułmanie uczą się go na pamięć, bezbłędnie wymawiając każdą głoskę, gdyż jest to dzieło samego Boga.

Przez wiele wieków uważano, że św. księgi nie należy tłumaczyć ani drukować. Europejczycy już w średniowieczu złamali tę zasadę, która w świecie islamu przetrwała aż do 1924 r.; wówczas w Egipcie ukazało się pierwsze książkowe wydanie Koranu.

Koran Sura II

190 Zwalczajcie na drodze Boga tych, którzy was zwalczają, lecz nie bądźcie najeźdźcami. Zaprawdę, Bóg nie miłuje najeźdźców!

191 I zabijajcie ich, gdziekolwiek ich spotkacie, i wypędzajcie ich, skąd oni was wypędzili! – Prześladowanie jest gorsze niż zabicie. – I nie zwalczajcie ich przy świętym Meczecie, dopóki oni nie będą was tam zwalczać. Gdziekolwiek oni będą walczyć przeciw wam, zabijajcie ich! – Taka jest odpłata niewiernym!

193 I zwalczajcie ich, aż ustanie prześladowanie i religia będzie należeć do Boga. A jeśli oni się powstrzymają, to wyrzeknijcie się wrogości, oprócz wrogości przeciw niesprawiedliwym!

194A jeśli kto odnosi się wrogo do was, to i wy odnoście się wrogo do niego, podobnie jak on odnosi się wrogo do was.

216 Przepisana jest wam walka, chociaż jest wam nienawistna.

217 Będą ciebie pytać o miesiąc święty i walkę w tym miesiącu. Powiedz: Walka w tym miesiącu jest sprawą poważną…

SURA III

28 Niech wierzący nie biorą sobie za przyjaciół niewiernych, z pominięciem wiernych! A kto tak uczyni, ten nie ma nic wspólnego z Bogiem.

54 Oni knuli podstęp i Bóg knuł podstęp; a Bóg jest najlepszy spośród knujących podstępy.

SURA IV

34 Mężczyźni stoją nad kobietami ze względu na to, że Bóg dał wyższość jednym nad drugimi… Przeto cnotliwe kobiety są pokorne i zachowują w skrytości to co zachował Bóg. I napominajcie te, których nieposłuszeństwa się boicie, pozostawiajcie je w łożach i bijcie je! A jeśli są wam posłuszne, to starajcie się nie stosować do nich przymusu.

37 – przygotowaliśmy dla niewiernych cierpienie poniżające.

89 Oni by chcieli, abyście byli niewiernymi. A jeśli się odwrócą, to chwytajcie i zabijajcie ich, gdziekolwiek ich znajdziecie!

176 „Bóg daje wam pouczenie o dziedziczeniu: A jeśli ma braci i siostry, to mężczyźnie przypada udział dwóch kobiet”.

SURA V

51 O wy którzy wierzycie! Nie bierzcie sobie za przyjaciół żydów i chrześcijan.

64 Żydzi powiedzieli: „Ręka Boga jest skrępowana!”. To ich ręce są skrępowane, oni zaś zostali przeklęci za to, co mówili. My rzuciliśmy między nich wrogość i zawiść aż do Dnia Zmartwychwstania.

SURA VII

4 A ileż miast wytraciliśmy?! Nasza wrogość przychodziła na nie nocą albo w czas południowego odpoczynku.

SURA VIII

7 I kiedy obiecał wam Bóg, iż jeden z dwóch oddziałów wam się podda. Pragnęliście, aby to był ten, który nie był uzbrojony. Lecz Bóg chciał utwierdzić prawdę przez Swoje słowa i zniszczyć niewiernych do ostatniego.

12 Ja wrzucę strach w serca niewiernych. Bijcie ich więc po karkach! Bijcie ich po wszystkich palcach!

13 A kto oddziela się od Boga i Jego Posłańca… zaprawdę, Bóg jest straszny w karaniu!

17 To nie wy ich zabijaliście, lecz Bóg ich zabijał. To nie ty rzuciłeś, kiedy rzuciłeś, lecz to Bóg rzucił.

65 O Proroku! Pobudzaj wiernych do walki!

66 Teraz ulżył wam Bóg; On wie, że jesteście słabi. A więc jeśli będzie wśród was stu sprawiedliwych, to ono zwyciężą dwustu; a jeśli będzie was tysiąc, to oni zwyciężą dwa tysiące – za pozwoleniem Boga. Bóg jest przecież z cierpliwymi!

67 Nie jest odpowiednie dla Proroka, aby brał jeńców, dopóki on nie dokona całkowitego podboju ziemi.

SURA IX

5 A kiedy miną święte miesiące, wtedy zabijajcie bałwochwalców, tam gdzie ich znajdziecie; chwytajcie ich, oblegajcie i przygotowujcie dla nich wszelkie zasadzki!

29 Zwalczajcie tych, którzy nie wierzą w Boga i w Dzień Ostatni, … dopóki oni nie zapłacą daniny własną ręką i nie zostaną upokorzeni.

36… i zwalczajcie bałwochwalców w całości, tak jak oni was zwalczają w całości.

111 Oni walczą na drodze Boga i zabijają i są zabijani, zgodnie z Jego prawdziwą obietnicą.

SURA XVII

16 A kiedy chcemy zgubić jakieś miasto, to nakazujemy jego mieszkańcom żyjącym w dobrobycie, aby oddawali się tam rozpuście. Wtedy sprawdza się nad nimi słowo i niszczymy je całkowicie.

17 Ileż to pokoleń wygubiliśmy po Noem!

SURA XVIII

59 Wytraciliśmy mieszkańców tych oto miast, kiedy czynili niesprawiedliwość, i wyznaczyliśmy termin ich zguby.

74 I znowu wyruszyli w drogę. Aż kiedy spotkali pewnego chłopca, on go zabił.

80 A co się tyczy tego chłopca, to jego rodzice byli wierzącymi i obawialiśmy się, że on narzuci im bunt i niewiarę.

81 Otóż chcieliśmy, aby ich Pan dał im na to miejsce lepszego od niego i bardziej czystego i bliższego uczuciem miłosierdzia.

SURA XXI

6 Nie uwierzyło przed nimi żadne miasto, które zniszczyliśmy.

9… a wytraciliśmy ludzi występnych.

11 Ileż miast niesprawiedliwych obróciliśmy w gruzy i stworzyliśmy po nich inne ludy!

95 Zakazano mieszkańcom wszelkiego miasta, jakie zniszczyliśmy, – powrócić.

SURA XXII

45 Ileż miast zniszczyliśmy za ich niesprawiedliwość! Są to opustoszałe ruiny. Ileż studni opuszczonych, i zamków wyniosłych!

SURA XXIV

33 I nie przymuszajcie waszych niewolnic do prostytucji – jeśli one chcą żyć w czystości. A jeśli kto je zmusi… – to przecież Bóg, ze względu na ich zmuszenie, będzie Przebaczający, Litościwy!

SURA XXVI

139 I oni uznali go za kłamcę, więc ich wytraciliśmy!

SURA XXVII

51 Zniszczyliśmy całkowicie ich i ich lud, wszystkich razem.

52 I opustoszały ich domostwa za to, iż byli niesprawiedliwi.

SURA XXVIII

58 Ileż miast zniszczyliśmy, których mieszkańcy pysznili się swoim życiem! I oto ich domostwa, po ich odejściu, pozostały niezamieszkane – oprócz nielicznych. I My, tylko My jesteśmy dziedzicem!

SURA XXXII

26 Czyż nie jest dla nich przewodnictwem, iż wiele pokoleń wytraciliśmy przed nimi? Oni depczą po ich domostwach.

SURA XXXIII

26 I On sprowadził z ich twierdz tych ludzi Księgi, którzy im pomagali, i rzucili w ich serca strach. Część z nich zabiliście, a część wzięliście do niewoli.

27 I On dał wam w dziedzictwo ich ziemie, ich domostwa i ich bogactwa, oraz ziemię, której nie deptały wasze stopy.

50 O Proroku! My uznaliśmy za dozwolone dla ciebie żony, którym dałeś wiana, i niewolnice, które ci darował Bóg jako zdobycz, i córki twojego stryja, i córki twoich ciotek ze strony ojca, i córki twojego wuja ze strony matki, i córki twoich ciotek ze strony matki, które wywędrowały razem z tobą; i kobietę wierzącą, jeśli ona sama ofiaruje się Prorokowi, o ile Prorok zechce ją pojąć za żonę. To jest dozwolone tylko dla ciebie z wyłączeniem innych wiernych.

51 Możesz odsunąć na później, którą chcesz spośród nich, a potem możesz przyjąć do niebie, którą chcesz i której zapragniesz spośród poprzednio odsuniętych. I nie popełnisz żadnego przewinienia.

59 O Proroku! Powiedz swoim żonom i swoim córkom, i kobietom wierzącym, aby się szczelnie zakrywały swoimi okryciami.

61 Przeklęci! Gdziekolwiek się znajdą, zostaną schwytani i zabici bez litości;

62 zgodnie ze zwyczajem Boga.

64 Zaprawdę, Bóg przeklął niewiernych i przygotował dla nich ogień płonący!

SURA XXXVI

31 Czyż oni nie widzieli ile pokoleń wytraciliśmy przed nimi? i że oni już do nich nie powrócą?

SURA XXXVIII

2 A jednak ci, którzy nie wierzą, tkwią w dumie i odszczepieństwie.

3 Ileż pokoleń wytraciliśmy przed nimi! Oni wołali, lecz nie był to czas wybawienia.

SURA XLIV

37… i ci, którzy byli przed nimi? Wytraciliśmy ich, ponieważ byli grzesznikami.

47 „Weźcie go i wrzućcie w środek czeluści piekielnych!

48 Następnie lejcie na jego głowę karę gotującej się wody!”

SURA XLVI

27 Zniszczyliśmy te miasta, które były wokół was.

SURA XLVII

4 Kiedy więc spotkacie tych, którzy nie wierzą, to uderzcie ich mieczem po szyi; a kiedy ich całkiem rozbijecie, to mocno zaciśnijcie na nich pęta. A potem albo ich ułaskawicie, albo żądajcie okupu, … Lecz jeśli zechciał Bóg, to Sam zemściłby się na nich.

SURA XLVIII

18… i dał im w nagrodę bliskie zwycięstwo

19 i mnóstwo łupów, które mieli zabrać. Bóg jest potężny, mądry!

20 Bóg obiecał wam liczne łupy, które weźmiecie.

SURA LIX

2 On jest Tym, który wypędził z domostw tych spośród ludu Księgi, którzy nie uwierzyli… Lecz przyszedł do nich Bóg ze strony, z której oni się Go nie spodziewali, i rzucił w ich serce przerażenie. Niszczą oni swoje domy swoimi rękami i rękami wiernych.

3 Gdyby Bóg nie przepisał im wysiedlenia, to ukarałby ich na tym świecie, ale w życiu ostatecznym czeka ich kara ognia.

SURA LXXVI

4 Zaprawdę, przygotowaliśmy dla niewiernych łańcuchy, kajdany i ogień płonący.

Kronika Historii Świata – Ernst H. Gombrich (str. 148 dół). W KORANIE jest napisane: „Zwalczajcie niewiernych, aż będzie złamany wszelki opór”. Na innym zaś miejscu: „Zabijajcie bałwochwalców, gdziekolwiek ich znajdziecie, bierzcie w niewolę, oblegajcie, czyhajcie na nich na każdym kroku. Lecz jeśli się nawrócą, pozwólcie im odejść w spokoju”. Arabowie trzymali się tych słów proroka. Nie ma Boga prócz Allaha, Mahomet jest jego prorokiem.


Skróty

BT – Biblia Tysiąclecia (katolicka).

BWP – Biblia Warszawsko-Praska (katolicka).

Uwaga: Korzystając z innych drukowanych wydań Biblii (zwłaszcza tych, do których mamy zaufanie) lub z Biblii Internetowej (link podany poniżej), warto porównać brzmienie cytowanych fragmentów w różnych przekładach, a jeśli ktoś zna grekę lub hebrajski, także w oryginale tekstu biblijnego. Pozwala to pozbyć się wątpliwości, czy fragmenty te dobrano tendencyjnie…


Linki