Część poprzednia Część następna

Trzecia metoda układania
kostki 3×3×3

Etap siódmy

Ostatnim krokiem w metodzie Larsa Petrusa jest ułożenie (już wcześniej właściwie zorientowanych) kantów. Sztuki tej możemy dokonać przy pomocy procesów zalecanych dla czwartego etapu drugiej metody, a zwłaszcza tych podanych jako uzupełnienie dla zaawansowanych.

Istnieje – nie wchodząc nadmiernie w szczegóły – pięć możliwości rozmieszczenia kantów przed rozpoczęciem etapu siódmego.

  1. Wszystkie kanty są już na swoich miejscach.
  2. Jeden kant umieszczony jest właściwie, pozostałe trzy wymagają cyklicznego przestawienia w lewo.
  3. Jeden kant umieszczony jest właściwie, pozostałe trzy wymagają cyklicznego przestawienia w prawo.
  4. Żaden z kantów nie jest umieszczony na swoim miejscu, należy przestawić kant lewy z czołowym oraz prawy z tylnym.
  5. Żaden z kantów nie jest umieszczony na swoim miejscu, należy przestawić kant lewy z prawym oraz czołowy z tylnym.

Sytuacja pierwsza naturalnie kończy układanie kostki. W sytuacji drugiej lub trzeciej, zgodnie z sugestią autora metody, najprostszym sposobem ułożenia kantów jest dwukrotne zastosowanie kombinacji nr 2 (Sune™). Zamiast tego można użyć szybszego procesu, nazwanego Allan™. W sytuacji czwartej użyjemy kombinacji Bert™, a w sytuacji piątej – kombinacji Arne™. Dla obu tych przypadków istnieją też kombinacje alternatywne. Wszystkie przedstawiamy w poniższej tabeli.

Sytuacja 2 3
Nazwa procesu Sune™ + Sune™ Allan™ Sune™ + Sune™ Allan™
Kombinacja L'U'LU'L'U2L·FUF'UFU2F' F2U'·LR'F2L'R·U'F2 RUR'URU2R'·F'U'FU'F'U2F F2U·LR'F2L'R·UF2
Działanie (ur,ul,uf) (ur,ul,uf)
(++u) (++f)
(ur,uf,ul) (ur,uf,ul)
(++u) (++f)
Animacja
 
Sytuacja 4
Nazwa procesu Bert™ proces alternatywny
Kombinacja L2R2·D·F2L2R2·B2L2R2·D'·L2R2 FR'F'R·LF'L·R'F'RF·L2U
Działanie (ur,ub) (ul,uf)
(++f) (++b)
(ur,ub) (ul,uf)
(+u) (−f)
Animacja
 
Sytuacja 5
Nazwa procesu Arne™ proces alternatywny 1 proces alternatywny 2 proces alternatywny 3
Kombinacja F2L2R2B2·D·B2R2L2F2·U' F2U2F2U2F2·U·F2U2F2U2F2·U' LRU2R'L'·F'B'U2BF F2B2DF2B2·U2·F2B2DF2B2
Działanie (ur,ul) (bu,fu)
(−u) (+d)
(ur,ul) (bu,fu) (ur,ul) (bu,fu) (ur,ul) (bu,fu)
(++u) (++d)
Animacja

Wybór spośród podanych wzorów alternatywnych zależy od upodobań konkretnej osoby (chyba że istotne jest ustawienie środków kostki, czym jednak na razie się nie zajmujemy). Z metody drugiej znamy na pewno banalny proces MRU2·MR'U2 (i jego odmiany) przestawiający trzy kanty w płaszczyźnie strzałkowej kostki. Wymieniony tutaj Allan™ jest jego modyfikacją, zawierającą wstępną sekwencję potrzebną do odpowiedniego ustawienia kantów, i jej odwrócenie na końcu. Jego zapis może tego nie pokazywać jasno, ale dzieje się tak dlatego, bo zgodnie ze wstąpnym założeniem nie używamy tu ruchów sandwiczowych. Warto też dobrze opanować równie banalną kombinację MR2U2·MR2U2, wymieniającą jednocześnie kanty czołowy i tylny na górnej i dolnej ścianie. Niewielka modyfikacja tej kombinacji pozwala wymieniać cztery kanty ściany górnej parami – w istocie tak Bert™ jak i Arne™ to właśnie takie modyfikacje.

A oto zapisy z użyciem ruchów sandwiczowych, ułatwiających przyswojenie i wykonywanie kombinacji:

Niezależnie od tego, które rozwiązanie wybraliśmy w konkretnej sytuacji, oto mamy przed sobą ułożoną kostkę. Gratulacje!

Na tym zakończymy systematyczny przegląd metod układania kostki 3×3×3, nie oznacza to jednak końca tematu. Ale o tym już w kolejnej części kursu…

Część poprzednia Część następna